Depresja a wypadanie włosów

Coraz częściej mówi się o potrzebie holistycznego, czyli całościowego podejścia do leczenia łysienia, które z taką samą uwagą traktowałoby naszą kondycję fizyczną i stan psychiczny. Związki ciała i psychiki są niezaprzeczalne i nierozerwalne, a problemy w jednej z tych sfer zwykle niosą za sobą kłopoty także w tej drugiej. Jedną z poważnych chorób, o których warto pamiętać także w kontekście wypadania włosów, jest depresja.

Do niedawna zaburzenia i choroby psychiczne były tematem tabu – chorzy i ich bliscy nie do końca rozumieli, że mają do czynienia z chorobą, która wymaga profesjonalnej diagnozy i specjalistycznego leczenia, złożonego najczęściej z psychoterapii i przyjmowanych doustnie leków. Depresja jest chorobą, która może zaatakować osoby w każdym wieku, niezależnie od płci, wykształcenia czy stylu życia. Na szczęście coraz częściej mówi się o pilnej potrzebie leczenia tej choroby, która rujnuje życie na wszystkich jego płaszczyznach. 

Najczęstsze objawy depresji

Wśród najczęściej wymienianych objawów depresji wymienia się długotrwałą utratę radości życia, na którą składają się między innymi brak zainteresowania dotychczasowym hobby, permanentne, niemijające zmęczenie, trudności z wykonywaniem codziennych czynności, płaczliwość, problemy ze skupieniem uwagi, ograniczanie kontaktów z bliskimi, niepokój, a w skrajnych przypadkach myśli i próby samobójcze. To tylko niektóre objawy, na które powinniśmy zwrócić szczególną uwagę – zarówno gdy dotyczą nas samych, jak i naszych bliskich.

Organizm w obliczu depresji nie funkcjonuje prawidłowo. Typowymi somatycznymi objawami tej coraz częściej diagnozowanej choroby są wzmożona senność, pogłębiające się osłabienie, fizyczny ból, dla którego nie ma wytłumaczenia, częste bóle głowy, brak apetytu, bóle brzucha i problemy trawienne, a także pogorszenie się stanu skóry, zmiana jej kolorytu oraz wzmożona utrata włosów.

Wpływ depresji na włosy 

W jaki sposób choroby psychiczne, w tym depresja, wpływają na włosy? Czy przy depresji wypadają włosy? Odpowiedź na te pytania nie jest jeszcze do końca jasna, jednak związki zaburzeń psychicznych i nadmiernej utraty włosów są niezaprzeczalne. Organizm wypadaniem włosów może reagować na długotrwały, przewlekły stres. Choroba psychiczna to dla organizmu sytuacja bez wątpienia stresogenna, która z czasem obciąża pacjenta coraz bardziej: im gorzej czujemy się psychicznie, tym bardziej cierpi nasz organizm; im dłużej depresja pozostaje nieleczona, tym większe jest prawdopodobieństwo nasilenia się objawów somatycznych.

Nadmierną utratę włosów związaną z depresją możemy zakwalifikować jako łysienie psychogenne – tak nazywamy łysienie, którego przyczyn należy szukać w chorobach i zaburzeniach psychicznych. Warto pamiętać też o sytuacji, w której to wypadanie włosów i łysienie prowadzą do zaburzeń psychicznych, w tym do anhedonii, izolowania się, ograniczania kontaktów z innymi ludźmi czy wprost do depresji. W takiej sytuacji wypadanie włosów spowodowane coraz gorszą kondycją psychiczną przynosi jeszcze bardziej widoczne zaostrzenie objawów, a pacjenci wpadają w błędne koło: wypadanie włosów powoduje stres, a stres potęguje wypadanie włosów.

Depresja i nadmierna utrata włosów – jak leczyć?

Gdy u siebie lub u kogoś bliskiego podejrzewamy depresję, niezwykle istotny jest jak najszybszy kontakt ze specjalistą. Po postawieniu diagnozy rozpoczyna się terapia złożona z psychoterapii i leczenia farmakologicznego. Mimo że terapia depresji jest procesem złożonym i długotrwałym, zwykle przynosi oczekiwane rezultaty: chorzy z czasem odzyskują dobre samopoczucie, na nowo cieszą się z codziennych czynności, odczuwają przypływ energii, a ich organizm pracuje lepiej: bóle głowy i brzucha mijają, sen przynosi wypoczynek i regenerację, skóra odzyskuje zdrowy kolor, a włosy przestają wypadać. 

Gdy nasz stan psychiczny się stabilizuje, można dodatkowo rozpocząć leczenie nakierowane bezpośrednio na kondycję włosów. Do wyboru mamy terapię opartą na kosmetykach, farmakologii i zabiegach. Specjalistyczne kosmetyki do stosowania w warunkach domowych, w tym m.in. szampony, olejki, wcierki czy ampułki, wymagają regularności – widocznych efektów można spodziewać się po trzech miesiącach stosowania. Pomóc mogą także suplementy diety i leki stosowane doustnie, należy jednak pamiętać, by nie dokonywać samodzielnie wyboru takich preparatów. By były one jak najskuteczniejsze, warto wykonać zlecone przez lekarza badania, które pomogą określić, czy i jak określone niedobory wpływają na nasze włosy. Doskonałe rezultaty przynoszą także zabiegi z wykorzystaniem osocza, karboksyterapia, czy mezoterapia z użyciem profesjonalnych preparatów wzmacniających cebulki włosów i odżywiających skórę głowy.

Depresja jest trudną, bolesną i przykrą chorobą – zarówno dla chorego, jak i dla jego najbliższych, dlatego tym bardziej warto podjąć z nią walkę. Konsekwentna terapia prowadzona przez doświadczonego specjalistę oraz wsparcie rodziny i przyjaciół dają ogromne szanse na wyleczenie, dzięki czemu wyzdrowieje i umysł, i ciało. Zawsze warto pamiętać, że te dwa obszary są tak samo ważne i w takim samym stopniu decydują o naszym szeroko pojętym zdrowiu.

Wypadanie włosów jako skutek terapii depresji

Niestety, w niektórych przypadkach możemy mieć do czynienia z nadmiernym wypadaniem włosów jako niepożądanym skutkiem ubocznym leków, zażywanych w ramach terapii depresji. Na szczęście nie są to przypadki częste, jednak literatura medyczna omawia takie sytuacje. Mamy w takim przypadku do czynienia z wypadaniem włosów w mechanizmie telogenowym (zażywanie leku powoduje skrócenie fazy anagenu i przejście mieszka włosowego w fazę telogenu, co skutkuje wypadnięciem włosa po około 2-3 miesiącach).

Najczęściej łączone z zasygnalizowanymi negatywnymi skutkami są leki antydepresyjne z grupy SSRI (Selective Serotonin Reuptake Inhibitor – selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), takie jak Fluoxetine (Prozac), Sertraline (Zoloft) lub Escitalopram (Lexapro).

Innymi lekami, w przypadku których raportowane są także skutki uboczne w postaci nadmiernego wypadania włosów są: bupropion (Wellbutrin), fluoksetyna (Prozac), paroksetyna (Paxil) i fluwoksamina (Luvox). Najwyższe prawdopodobieństow wystąienia problemów łączone jest z lekiem bupropion.

Należy jednak czytelnie podkreślić, że u zdecydowanej większości pacjentów opisywany skutek uboczny w ogóle się nie pojawia, zaś w grupie obciążonej tym działaniem – jest to dolegliwość przejściowa, nie powodująca trwałych zmian gęstości i jakości włosów.

Nadmierne wypadanie włosów pogarsza Twoje samopoczucie? Nasi trycholodzy mają wieloletnie doświadczenie w leczeniu problemów z owłosiona skórą głowy. Skontaktuj się z nami!

Sprawdź także: Palenie papierosów a wypadanie włosów

Źródła:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0165178122002219
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28763345/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4589582/